Ziekgemeld …of niet

Begin augustus 2018 heb ik mij ziekgemeld, terwijl ik in de WW zat. Dit in verband met toenemende conversieklachten en aanhoudende depressieve klachten. Hierna heb ik 13 weken in de ‘wachtkamer’ van de Ziektewet gezeten. In die periode had ik gelukkig geen sollicitatieplicht, waardoor ik ook een beetje ‘op adem’ kon komen.Begin november 2018 liep deze 13-weken periode af, waardoor ik een oproep kreeg voor een gesprek met de verzekeringsarts van het UWV. Op 5 november vond dit gesprek plaats, waar ik gelukkig ondersteund werd door een arbeidsconsulent van SEIN, werden de functies van de WIA-beoordeling als leidraad genomen. Eén van deze functies (samensteller van producten) zou volgens de verzekeringsarts passend zijn.

Omdat zowel de arbeidsconsulent van SEIN en ik onvoldoende achter deze keuze stonden hadden we al de beslissing genomen om in bezwaar te gaan. Ook de verzekeringsarts uitte haar twijfels omtrent de arbeidsduurzaamheid van deze functie, omdat ook in mijn Functionele Mogelijkheidslijst (FML) is ook opgenomen dat ik beperkingen heb met deadlines en productiepieken, waardoor een dusdanige functie geen reële optie is.

Toch geen ziektewet-uitkering

Op 8 november kreeg ik per post de beslissing dat ik geen ziektewet-uitkering krijg. Een brief welke ik wel verwacht had.
Echter, op 9 november krijg ik via de digitale mailbox van het UWV een brief met de mededeling dat mijn Ziektewet-uitkering toegekend is. Omdat het die dag vrijdag was en ik geen mogelijkheid meer had om telefonisch contact te zoeken, heb ik mijn arbeidsconsulent van het SEIN bericht met de huidige stand van zaken. Hij antwoordde dat hij inderdaad gehoopt had dat mijn Ziektewet goedgekeurd zou worden. Alleen dan zou ik recht hebben op deskundige ondersteuning en begeleiding vanuit het SEIN.

Hierdoor zag mijn wereld er wat positiever uit en kon een plan de campagne maken met mijn arbeidsconsulent van SEIN, omdat ik ervan uit ging dat mijn Ziektewet-uitkering toegewezen was. Inmiddels had ik ook een mail gestuurd naar mijn werkcoach van het UWV om met haar samen met de arbeidsconsulent een afspraak te plannen.

Echter…dit mailtje is nooit aangekomen bij haar en heb via een andere weg haar kunnen benaderen waardoor zij mij terug gebeld heeft. Zij vertelde mij dat het zo maar zou kunnen zijn dat ik voor de korte duur van 1 tot 5 november een Ziektewet uitkering zou krijgen, want op 5 november is besloten dat ik weer arbeidsgeschikt zou zijn, wat niet zo is.
Zij adviseerde mij contact te zoeken met het UWV om te horen wat er nu precies aan de hand is.

Nachtmerrie

Nadat ik een aantal minuten in de wacht had gestaan, werd mijn grootste nachtmerrie waarheid. Ik kreeg te horen dat de brieven van de toekenning en afwijzing hebben elkaar gekruist, wat betekende dat ik slechts van 1 tot 5 november recht zou hebben op een Ziektewet-uitkering, omdat ik daarna (volgens de verzekeringsarts) weer arbeidsgeschikt zou zijn.

Even wist ik niets meer uit te brengen en raakte helemaal over mijn toeren. Mijn ademhaling schoot omhoog, de tranen stonden in mijn ogen, mijn spraak haperde en alles in mijn lichaam wees erop dat ik tegen een PPEA aan zat te hikken. De dame aan de andere kant van de lijn probeerde zo goed en kwaad als het ging mij gerust te stellen en te ondersteunen en vond het ook een hele nare situatie. Door mijn reactie hoorde zij ook dat ik verre van hersteld was en adviseerde mij om bezwaar te maken en opnieuw mijn WW aan te vragen.

Omdat ik behoorlijk over de rooie was, heb ik mijn moeder gebeld om uit te leggen wat er aan de hand was. Echter doordat ik zo overstuur was, kwamen mijn woorden er niet duidelijk verstaanbaar uit mijn mond, maar kon wel kenbaar maken dat het niet verstandig was dat ik nu zelf achter het stuur zou moeten gaan zitten, omdat de kans reëel was dat ik mijn auto bewust of onbewust een gevaarlijke manoeuvre uit zou halen. Hierop heeft mijn moeder mij opgehaald om bij mijn ouders tot rust te komen.

Bezwaarschrift

Nadat ik enigszins tot rust was gekomen heb ik ’s middags samen met mijn vader online een bezwaarschrift opgesteld (waar ik nog slechts 2 dagen voor had) waarbij we aangegeven hebben dat de verschillende data erg verwarrend is en dat de toekenning van de ziektewet van belang is voor een gespecialiseerde ondersteuning en begeleiding van SEIN.
Al deze onduidelijkheden en regelzaken kostten mij enorm veel energie. Energie die ik niet heb. Voor nu is het afwachten wat het bezwaarschrift teweegbrengt.